Lunes, Oktubre 8, 2012

Nasaan na si Rizal sa Lipunan Ngayon


Ano ang isyu?

Ang isyu ay ang pagkalimot ng tao kay Rizal ngayon – sa kanyang mga kaugalian, nagawa at pagmamahal sa bayan.
150 taong na ang nakakalipas simula ng ipinanganak si Dr. Jose Rizal.  Sa kanyang pamamalagi sa ating mundo ay nagbigay at nag-iwan siya ng mga kaugalian na dapat pagyamanin at kanyang mga pilosopiya sa iba’t ibang larangan.  Sa kanyang pagkabuhay ipinakita niya kung gaano niya kamahal ang bansa at ipaglalaban niya ang nararapat para sa inaasam-asam na kalayaan. Isa siyang magandang halimbawa para sa ating lahat. Ngunit, nasaan na ba si Rizal sa lipunan ngayon? Yung Rizal na may takot sa Diyos, pagmamahal sa bansa, kapwa , magalang, mapagmahal at may magandang kalooban.
Masakit man isipin pero sa ngayon at sa aking opinyon kaunti na lamang ang mga Rizal sa kasalukuyan. Marahil, siguro masaydong malayo ang pagitan sa panahon ni Rizal at sa panahon ngayon kaya nakalimutan na nila ang kaugaliang ipinamalas ni Rizal noong siya ay bata pa.
Simulan natin sa mga kabataan ngayon. Kitang kita natin sa mga katabaan na hindi nila taglay ang kaugalian ni Rizal noong siya ay bata pa. Kung meron man ay kakaunti na lamang ito. Halimbawa na lamang, lagi silang nakadepende sa kanilang magulang at kailangan pang sabihan o utusan pa bago tumulong sa mga gawaing bahay. Iyan ba ang Rizal noon? Hindi, si Rizal noon ay matulungin sa kanyang mga magulang. Pangalawa, parang wala silang paki-alam kay Dr. Jose Rizal – ang ating bayani, mas inaatupag pa nila ang paglaro sa kompyuter kaysa sa magsaliksik tungkol sa ating bayani o mag-aral para sa kanilang pagsusulit.  At ang huli, ang kabataan ngayon ay wala ng paggalang sa matatanda, minsan sinusuway pa nila ang mga utos nito at sinasagot pa.
Sa mga matanda naman ay wala na rin ang pagkakaRizal nila dahil nalason na ang kanilang isipan sa magandang oportunidad sa ibang bansa, ang patuloy nilang pagtatangkilik ng mga gamit na gawang ibang bansa at ang pag-iisip na mas maganda sa ibang bansa at wala ng pag-asa ang Pilipinas. Kung ganito ang kanilang iniisip, tiyak wala talagang mararating ang Pilipinas dahil walang pagkakaisa.
Kaya ang kabataan at ang ating mga mamamayan ay dapat magising at imulat ang kanilang mga mata sa katotohanan – sa mga tamang asal at responsibilidad na dapat gawin dahil ito ang tama at para sa ikabubuti natin at sa ating bansa. At upang na din hindi mabigo ang ating bayani na ibinuwis ang buhay para sa ating bansa para magkaroon ng pagbabago, kalayaan at kaunlaran na inaasam-asam.
 By: Liezette P. Garduño

Was Rizal Gay?


There is something malicious about this question. Sometime during the Centennial of Rizal’s martyrdom, Isagani R. Cruz, local pop-culture provocateur and professor of literature and Philippine studies at the De La Salle University, wrote a column for the now-defunct Filmag: Filipino Magazin, shockingly titled "Bakla ba si Rizal?"
The answer to this question, if Cruz is to be believed, is a resounding and categorical “Yes!” And he offers what he calls “biographical evidence” in order to arrive at this question’s confidently affirmative answer.
First, Rizal was a bakla because he was afraid of committing himself to the revolutionary cause. Second, Rizal’s kabaklaan made itself apparent in his periodic “failings” in his relationships with the women to whom he was supposed to have been  romantically linked. Third, Rizal, unlike his compatriots, didn’t go “wenching” in the brothels of Barcelona and Madrid (at least, not very often). Fourth, Rizal might not have even been the father of Josephine’s benighted baby boy, since—paraphrasing noted Rizalist historian Ambeth Ocampo’s feelings on the matter of Rizal’s “disputable paternity”—Josephine would seem to have been routinely sexually abused and consequently impregnated by her stepfather.
Of course, these four “conjectures” hardly qualify as proof. They are more likely the end-results of what I can only describe as a largely catty evidential procedure that begs now to be challenged, if only for its underlying assumptions concerning what being a bakla means: one, a bakla cannot ever be a revolutionary because he is essentially spineless and a coward; two, failing in your relationships with women makes you a bakla; three, a bakla cannot possibly have sex with women, not even when they are wenches; and four, to be a bakla is to be impotent or at least incapable of getting a woman pregnant.


 By: Patricia Orbe

Biyernes, Oktubre 5, 2012

The Pride of Filipino Nation

Jose Rizal is the Philippines pride and will remain the martyr of all time. He makes us proud and his being a dedicated filipino is something that we have to emulate. He is reallly the pride of malayan race and he is one of the best among the best. Rizal is my hero. He inspires me & he fascinates me with his life works and writings. He makes me proud as a filipino. He is one of the world’s greatest patriot and surely He is my idol, my hero, my patriot. Description: smile



                                                                                                                      By: Claire D. Ferrer

Si Rizal sa Makabagong Panahon


         Habang nakikipagkwentuhan ako sa mga bisita ng aking ina, napansin ko na ibang iba na talaga ang panahon ngaun kesa noon ayon sa mga kwento ng mga nakakatanda sa akin. Masyado na raw moderno ang panahon ngayon at masyado ng pinapadali ang lahat ng bagay kesa noon na kailangan mo munang paghirapan ng husto bago mo makuha marahil dahil na rin siguro ito sa kakulangan ng mga kagimitan na makikita na sa kasalukuyan. Dahil dito bigla ko na lang naisip na paano kaya kung sa modernong panahon nabuhay si rizal? Ano rin kaya ang mga gagawin niya o masasabi niya sa mga kasalukuyang nangyayari ngayon sa bansa? Magiging isang manunulat pa rin kaya siya o magiging isang ordinaryong bata lamang siya na mahihilig din sa dota? May potensyal kaya siyang maging isang magaling at mabuting presidente o magiging isang kurakot din siya gaya ng ibang politiko? Magiging maunlad kaya ang ating bansa kung sa modernong panahon siya isinilang? Magiging sikat din kaya siya gaya ng mga artista? At kung saka-sakaling totoo ang haka-haka na bakla si rizal, magiging kagaya kaya siya ni vice ganda? Ito ang ilan sa mga katanungan na naglalaro sa aking isipan sa tuwing maiisip ko si rizal at ang makabagong panahon.

            Marahil marami rin ang gustong makaalam kung paano mabubuhay si rizal kung sa panahong ito siya isinilang. Bagamat alam natin ang naging buhay at kontribusyon ni rizal para makamit natin ang kalayaang tinatamasa natin ngayon hindi pa rin talaga natin lubos na nakikilala si rizal dahil na rin mismo ito sa mga limitadong impormasyon na nakalap nung pumanaw na si rizal at dahil na rin sa mga mananakop na pinilit itago ang katotohanan sa ating mga ninuno.



by: Jackylin L. Dela Cruz

Huwebes, Oktubre 4, 2012

If Rizal didn’t die through execution could still he be a hero?


          His execution on December 30, 1896 by a squad of Filipino soldiers of the Spanish Army, a backup force of regular Spanish Army troops stood ready to shoot the executioners should they fail to obey orders. The Spanish Army Surgeon General requested to take his pulse: it was normal. Aware of this the Sergeant commanding the backup force hushed his men to silence when they began raising "vivas" with the highly partisan crowd of Peninsular and Mestizo Spaniards. His last words were those of Jesus Christ: "consummatum est",--it is finished

        During the Spanish colonial Rizal was the most popular in having revolution against the Spaniards, I think even if Rizal didn’t die through execution he would still be our national hero in fact it would be easier to choose Rizal to be our national hero if he could had live longer because he could have spread a lot of anomalies about the treatment of Spaniards to the Filipinos but in the other way Rizal’s reformation was to make the Philippines as part of the Spain having just an equal treatment, if this could had happen if Rizal didn’t die then maybe we are already colonize by Spain but we didn’t may be attain complete freedom.
Rizal will always be an inspiration to many Filipinos today, He died through execution but he deserves to be our national hero because of the love he gave from his country. 


                                                                                                                   By: Raul Almero

Ang Katutubong Wika at Kultura ni Jose Rizal


Ang Hindi Magmahal sa kanyang salita, mahigit pa sa hayop at malansang Isda”
Ito na marahil ang tinuturing na pinaka-overated na pahayag ng pagtulig at pagpapaalala sa ating mga Pilipino n gating pakahumaling sa kanluraning kultura. Di man natin maikakaila na nagging biktima ang Pilipinas ng dantaong Kolonisasyon mula sa mga dayuhan at marahil ito’y  nagging pangunahing sanhin ng paglihis natin mula sa ating sariling wika at kultura, hindi  na lang dapat ipagwalang-bahala ito. At sa puntong ito, aking ipapakita na maging si Jose Rizal, ang itinuturing nating pambansang bayani, na sa kanyang panahon ay isang akmang imahe ng ilustradong burgis na edukado at bihasa sa kanluraning idealism tulad natin sa kasalukuyan, ay hindi tuluyang nakalimot sa kanyang pinanggalingan at wikang kanyang kinalakihan.
Isa na marahil sa mga pinakamalaking debate sa mga iskolar na nag-aaral tungkol kay Rizal an gang paggamit ni Rizal  ng wikang Espanyol sa kanyang mga Obra at Nobela tulad ng Noli at Fili. Ang mga itoy tuluyang nagpaigiting sa argumentong si Rizal ay hindi talaga makabayan at walang malalim na pagkakaunawaan sa kanyang mga kababayan.
“ Si Dr. Jose rizal, ang bantog nating bayani, ay  siyang unang nakaisip tungkol dito ( wikang pambansa) at nagpahalaga sa mga likas na katangian Tagalog upang maging wikang pambansa ng Pilipinas.”
Isa rin sa layunin ng mga samahan ito ang pagkakaroon ng malaking lingwistikang pagaaral tungkol sa mga wika ng pilipinas at tuluyang pag-uuri nito.
Mula sa kanyang mga pagsusumikap na maipalaganap ang kayamanan ng Pilipinas sa aspetong kultura at pangwika, hindi rin nya nakaligtaang magsulat ng mga sulatin ukol sa panitikang tagalong para sa mabuting pagkakaunawa ng mga kanluraning.

At maliban sa kanyang obrang Noli at Fili na pawing nasususla sa wikang kastila nagsulat din siya siya ng ilang tula,sanaysay at maging isang nobela sa wikang tagalong. Saying lamang at umabot lamang sa unang kabanata ang kanya sanang ikatlong nobela, ang Makamisa.
Patuloy man siyang paratangan na isang radikal at ilustradong sa kanluraning konsepto, hindi maaring isiwalang bahala na lamang ang kanyang mga nagawa upang maipalaganap ang malalim na pagkakaunawaan sa tunay na esensya n gating pagka Pilipino na walang anumang malaking bahid ng kolonisasyon. Kanyang nabatid, kahit sa mumunting pamamaraan na mayaman ang pilipinas sa kanyang wika at kultura at kinakailangang malaman ito ng buong mundo ng may halong pagm            
                                                                                                     

                                                                                                                                  By:  Wilma Cayao

Is Rizal a mermaid?

             Isa sa mga questionableng bagay na iniwan ni rizal sa isip ng mga pinoy ay ang kanyang kasarian. totoo nga ba ang mga haka-haka at mga sabi-sabi na isa siyang sirena? SIRENA nga ba ang ating pambansang bayani? 

Totoo nga bang may lihim syang pagtingin sa kaniyang "matalik na kaibigan" na si blumentritt? 

                                                               Ferdinand Blumentritt

biglang pumasok sa isip ko, ganito pala ang mga tipo niya noh? 

bakit hindi na lang si..

                                                                       Fiona Pascual (lol)


                 Kung bading si rizal handa kaya siyang makipag-barahan gamit ang makabayang pananaw kay vice ganda? kasali ba siya sa iba't-ibang federasyon o makikita ba natin siyang naka-perfect shorts sa kanto?

                    Yayayain ba niya ang kaniyang mga kaibigan upang ipaglaban ang karapatan ng mga pilipino sa pamamagitan ng pag sasabi ng; "tara na mga teh, sugurin ang gobyerno.. go girls!"

                Well.. kung ano pa man, hindi na mahalaga yon. Ang binibigyan diin dapat ay ang kanyang mga nagawang kabayanihan at kadakilaan sa ating bayan. Marahil, madami sa atin ang natatawa pag naiisip na bading ang ating pambansang bayani. Ngunit, maituturing ko siyang isang tunay na lalaki dahil nagawa niyang ibuwis ang kanyang buhay alang alang sa ating bansa at upang makamit natin ang inaasam na kalayaan.


                                                                                                                     By: Notorio, Shiela Marie

Rizal the chess master


      
   Paano kaya pag nabubuhay pa si jose rizal? Tapos isa syang chessmaster sa pilipinas ,siguro pag aagawan siya ng mga university at magagandang eskwelahan sa pilipinas,siguro varsity sya sa ateneo o kaya sa ust,siguro gold medalist tyaka mvp sya sa uaap,siguro lalong dadami yung mga chiks niya,siguro lalo syang sisikat,siguro gagawa din sya ng libro tungkol sa chess, siguro bawat lugar na pupuntahan nya makikipaglaro sya ng chess.

         Siguro hahamunin nalang ni rizal sa chess yung mga kastila para pagnanalo sya ay ibibigay ang kalayaan nila tapos pag natalo ay dun siya gagawa ng mga librong sisira sakanila.

                                                                          By: Einnar Marc Reyes

Miyerkules, Oktubre 3, 2012

Bakit si jose rizal ang napiling bayani ng pilipinas?



Napapaisip ako bakit nga ba si Jose Rizal ang naging bayani ng pilipinas? Bakit hindi si Andres Bonifacio…?

Marami Talagang nagtatanong niyan. Ang dahilan nito ay dahil si Jose Rizal ay lumaban gamit ang pluma at papel para tumuligsa sa mga Kastila habang dahil kahit na hinde lumaban si rizal siya ay sumulat at naglakas loob na magsulat ng nobela tungkol sa paghihirap ng mga Pilipino kahit ito ay pinagbabawal ng mga kastila…si Andres Bonifacio namna ay gumamit ng itak at lakas para labanan ang mga kastila. Kumbaga ang paraan ni Rizal para Manghingi ng reporma sa payapang paraan habang kay Bonifacio ay dugo talaga.

Pero para sakin kahit sino sa dalawang bayani ang maging bayani, basta kayang ipaglaban ang pilipinas noon sa mabuting paraan upang ito’y maging mapayapa at mapaunlad ang pilipinas.
                              

                                                                                                                      By: Alyssa “Yssa” SorianoJ

Lunes, Oktubre 1, 2012


ANU NGA BA ANG PILOSOPIYA NI RIZAL SA USAPING EDUKASYON?

            Anu nga ba ang PILOSOPIYA? Maraming pwedeng ipakasakahulugan sa salitang ito, depende sa lalim ng paniniwala sa gawi ng pamumuhay. Para sa iba, ito ay malalim na basehan sa kung paano sila dapat magisip at umaksyon sa isang particular na bagay na aayon sa kanilang layunin. Isa itong usapin na may basehan na hango sa bawat karanasan ng isang indibidwal. Subalit paano nga ba magkakaroon ng PILOSOPIYA at PRINSIPYO ang isang tao na huhubog sakanyang katauhan at pakinabang bilang indibdwal at miyembro ng isang komunidad kung hindi natin babalikan at uunawain ang aspeto ng nakaraan?

            Isa sa pinakamagandang talakayin sa usaping ito ay ang ating bayani, si Dr. Jose Rizal patungkol sakanyang pilosopiya na nagbigay layunin sakanya na isakatuparan para sa Pilipinas. Hindi liban sa marami na ang edukasyon ang humubog kay Rizal upang bumuo ng mga hakbang para sa ikabubuti ng nakakarami, ginawa niyang sangkap ang lahat ng kanyang karanasan at natutunan upang makapagbigay ng kalinangan sa tao. Sa daming kanyang akda, temang panlipunan, politika, relihiyon o pangsakatauhan man, tila lahat ng ito ay may paksang tumatalakay sa edukasyon. Isang patunay na lamang ang kanyang nobelang NOLI ME TANGERE na ang pangunahing paksa ay sa sistemang edukasyon ng panahong iyon. Dulot nito ng mga kanyang ariling obserbasyon at karanasan na nais niyang aksyunan para sa ikabubuti at ikaaangat ng kondisyon ng bansa.

            Para kay Rizal, ang edukasyon ay isang karapatan para sa lahat na walang sinusukat na ekonomikong posisyon nang tao para lang masabi kung sino lamang ang may oportunidad para makapag—aral. Maaaring noon ay pribilehiyong ang makapagaral, sapagkat ito na ang itinanim ng mga tao sa kanilang isipan, hindi sila gumawa ng paraan upang mabago ang kondisyong pangkomunidad, kung kaya’t nagpatuloy ang pananaw ng mga Espanyol na ang mga Pilpino ay tamad at mangmang. Ang karunungan ay hindi lamang bagay na maaring makuha at matutunan sa apat na sulok ng silid-aralan, ang edukasyon ay isang malawak na pagtuklas sa mga bagay bagay na makakahubog ng ating tunay na indibidwalismo sa ating sariling pamamaraan.

            Para kay Rizal, Edukasyon ang makakapagpalaya s tao. Makakapagpalaya sa hindi makataong dominasyon ng bansa. Nakukulong tayo sa limitadong sakop nito dahil hinahayaan natin. Para lang kahalintulad niyan ang kasabihang “May nangaapi, kasi may nagpapaapi.”.huwag natin hayaan na iasa na lamang sa mga nakatataas and  pagbabago at pag-unlad ng bansa at indibidwal, tapos ay isisi sa kanilaang mga bagay na sang katuhan naman ang may gawa.? Walang sino man ang makakasukat sa kung anu ang abilidad ng isang tao, kung anu ang maaring magawa nito, kung san ito patutungo, dahilang totoo;

“ANG PAGBABAGO AY MAGSISIMULASA ATING MGA SARILI’’

Esquivel, Sheilla May D.