Maraming
naiambag sa ating kasaysayan si Jose Rizal, katulad na lamang ng kanyang dalawang
immortal na mga nobela na Noli Me Tangere at El Filibusterismo na syang nagpaalab
sa mga damdamin at nag mulat sa mga mata ng mga Pilipino upang mag aklas laban
sa pamahalaan ng espanya. Marahil nga ito ang dahilan kung
kaya’t siya ang itinakdang pambansang bayani ng ating bayan. Ngunit ano nga ba talaga
ang batayan ng isang pambansang bayani? Kung ako ang tatanungin, nararapat lamang
na ito ay isang tao na makapag-papaaalab ng pagiging makabayan nating mga
Pilipino.
Bata
palang ako ay siya na ang paksa ng mga leksyon
sa paaralan kapag pagiging makabayan ang usapan. Saakin bang palagay ay
siyanaang ULTIMATE of the HEROES na para bang naisasantabi na ang iba pang mga bayani
kung sa mga achivements din lang ang paguusapan. Subalit isa nga ba syang tunay
na makabayan? Habang pinagaaralan ang buhay nya at pagkatapos manuod ng mga dokyumentaryo
ukol sakanya, naging question sa akin ang kanyang pagiging makabayan, ito ay sa
kadahilanang mas ininais nya ang reporma kaysa sa rebolusyon. Marahil nga ang kanyang
mga nobela ang syang inspirasyon ng katipunan ngunit, ang hinangad nya para sa bayan
ay maging isang probinsya lamang ng espanya kaysa maging independyente. Mas mabuti
nga kaya ang kanyang solusyon noong mga panahong iyon? Hindi ba mas mainam na tumayo
tayo sa ating sariling mga paa?
Sa
aking palagay tayong mga Pilipino ay may kakulangan sa ating pagiging makabayan.
Let’s face the fact. Masasabi bang makabayan ang mga kurako na pulitiko?
Makabayan ba tayo kung mas tinatangkilik at mas may WEIGHT satin ang produktong
imported? Bakit ba mas may dating satin kapag may halong ibang lahi ang mga artista
ng napapanuod sa local na telebisyon? Bakit hindi purong Pilipino ang ating pambansang
bayani? Ang pambansang bayani ay isang inspirasyon at sa ngayon kung ako ang tatanuning,
Jose Rizal does not fit the job.
By: LIANA JECYNTH LIM
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento